Obszary terapeutyczne

✕

Neurologia

CHOROBA PARKINSONA

Choroba Parkinsona (PD) jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które atakuje głównie neurony wytwarzające dopaminę („dopaminergiczne”) w określonym obszarze mózgu zwanym istotą czarną. Objawy zwykle rozwijają się powoli przez lata. Osoby z PD mogą odczuwać drżenie, głównie w spoczynku i opisane jako drżenie toczące się pigułek w rękach.

Możliwe są inne formy drżenia: bradykinezja, sztywność kończyn oraz problemy z chodem i równowagą. Inhibitory monoaminooksydazy, z których najbardziej znanym jest rasagilina, są często stosowane w leczeniu łagodnej wczesnej PD. Pozwalają na lepsze działanie istniejącej dopaminy, ponieważ blokują enzym, który ją rozkłada. Strategie oszczędzania lewodopy są stosowane w jak największym stopniu (zwłaszcza w chP o młodym początku) w celu opóźnienia wystąpienia dyskinezy, ale strategie te mają swoje wady. Przydatni mogą być agoniści karbidopy/lewodopy i/lub dopaminy. Kiedy dochodzi do zużycia, najlepiej leczyć je zwiększając lub dostosowując leki anty-PD, na przykład zwiększając częstotliwość dawkowania lub dodając „rozcieńczalnik lewodopy”, taki jak entakapon.

¹ https://www.parkinson.org/understanding-parkinsons/what-is-parkinsons, strona zrecenzowana przez dr Ahmada Elkouziego, Movement Disorders Fellow na University of Florida, Centrum Doskonałości Fundacji Parkinsona.
² Wprowadzenie do choroby Parkinsona, © 2016 dr Robert Fekete, autor
³ Choroba Parkinsona – Podręcznik opieki nad pacjentem. I. Tuite Paul, autor

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Obrazowanie rentgenowskie i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)

OBRAZOWANIE RENTGENOWSKIE I OBRAZOWANIE METODĄ REZONANSU MAGNETYCZNEGO (MRI)

Promieniowanie rentgenowskie, stosowane od 1895 roku, było pierwszym rodzajem promieniowania, które zapewniało obrazy wnętrza ciała. Inne techniki obrazowania zostały opracowane przy użyciu promieni rentgenowskich. W tomografii obrazy rentgenowskie głębokich struktur wewnętrznych można uzyskać, skupiając promienie na określonej płaszczyźnie w ciele. Bardziej złożoną odmianą tej techniki jest tomografia komputerowa, znana jako tomografia komputerowa. Czynnikiem ograniczającym promieniowanie rentgenowskie, gdy jest stosowany samodzielnie, jest niemożność rozróżnienia sąsiednich, zróżnicowanych tkanek miękkich o mniej więcej tej samej gęstości. Aby uzyskać ten kontrast, do organizmu wstrzykuje się środek kontrastowy.

MRI to nieinwazyjna technologia obrazowania, która wytwarza trójwymiarowe, szczegółowe obrazy anatomiczne. Jest często używany do wykrywania chorób, diagnozowania i monitorowania leczenia. Opiera się na zaawansowanej technologii, która wzbudza i wykrywa zmianę kierunku osi obrotu protonów znajdujących się w wodzie tworzącej żywe tkanki. Aby uzyskać obraz MRI, pacjent jest umieszczany w dużym magnesie i musi pozostać bardzo nieruchomy podczas procesu obrazowania, aby nie rozmazać obrazu. Środki kontrastowe (często zawierające pierwiastek gadolin) można podawać pacjentowi dożylnie przed lub w trakcie MRI w celu zwiększenia szybkości, z jaką protony dopasowują się do pola magnetycznego. Im szybciej protony się wyrównują, tym jaśniejszy obraz.

https://www.nibib.nih.gov/science-education/science-topics/magnetic-resonance-imaging-mri

Środki kontrastowe lub środki kontrastowe są używane do poprawy obrazów wnętrza ciała wytwarzanych za pomocą promieni rentgenowskich, tomografii komputerowej (CT), rezonansu magnetycznego (MR) i ultradźwięków. Często materiały kontrastowe pozwalają radiologowi odróżnić stan normalny od nienormalnego. Po wprowadzeniu do organizmu przed badaniem obrazowym, materiały kontrastowe sprawiają, że pewne struktury lub tkanki w ciele wyglądają inaczej na obrazach niż gdyby nie podano środka kontrastowego. Kontrastowe materiały pomagają odróżnić lub „skontrastować” wybrane obszary ciała od otaczającej tkanki. Poprawiając widoczność określonych narządów, naczyń krwionośnych czy tkanek, materiały kontrastowe pomagają lekarzom diagnozować stany chorobowe.

https://www.radiologyinfo.org/en/pdf/safety-contrast.pdf

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Okulistyka

JASKRA

Jaskra jest główną przyczyną nieodwracalnej ślepoty na całym świecie i jest związana z charakterystycznym uszkodzeniem nerwu wzrokowego i wzorcami utraty pola widzenia z powodu zwyrodnienia komórek zwojowych siatkówki (RGC). Za główny czynnik ryzyka uważa się ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP). Szacuje się, że na całym świecie jest ponad 60 milionów ludzi z jaskrową neuropatią nerwu wzrokowego, z czego 8,4 miliona to osoby niewidome. Przewiduje się, że globalna częstość występowania jaskry wzrośnie do 76 milionów do 2020 r. i 111,8 milionów do 2040 r. Jaskra jest terminem obejmującym różne podtypy schorzenia, ale strukturalne uszkodzenie nerwu wzrokowego jest powszechne.

Jaskra to zwyrodnieniowa neuropatia nerwu wzrokowego charakteryzująca się utratą komórek zwojowych siatkówki (RGC) i ubytkami pola widzenia. Wiadomo, że u niektórych pacjentów z jaskrą śmierć RGCs utrzymuje się pomimo obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP). Neuroprotekcję w zakresie jaskry definiuje się jako każde leczenie, niezależne od obniżenia IOP, które zapobiega śmierci RGC.

¹ Benjamin Michael Davis, Laura Crawley, Milena Pahlitzsch, Fatimah Javaid, Maria Francesca Cordeiro, Jaskra: siatkówka i nie tylko, Acta Neuropathol (2016) 132:807-826, DOI 10.1007/s00401-016-1609-2
² https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4926571/

SUCHE OKO

Udoskonalona globalna definicja suchego oka według TFOS DEWS II: „Suchy oko to wieloczynnikowa choroba powierzchni oka charakteryzująca się utratą homeostazy filmu łzowego, której towarzyszą objawy oczne, w tym stany zapalne i uszkodzenia powierzchni oraz nieprawidłowości neurosensoryczne odgrywają rolę etiologiczną”.

Sztuczne łzy mogą być bezpiecznym i skutecznym sposobem leczenia zespołu suchego oka.

¹ https://www.tfosdewsreport.org/report-definition_and_classification/48_36/en/
² https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5045033/

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

OTYŁOŚĆ

Otyłość to stan chorobowy, w którym nagromadził się nadmiar tkanki tłuszczowej, który może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie. Jest on definiowany przez wskaźnik masy ciała (BMI) i dalej oceniany pod kątem dystrybucji tłuszczu poprzez stosunek talii do bioder oraz całkowite czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego. Otyłość zwiększa prawdopodobieństwo różnych chorób i stanów, w szczególności chorób układu krążenia, cukrzycy typu 2, obturacyjnego bezdechu sennego, niektórych rodzajów raka, choroby zwyrodnieniowej stawów i depresji.

Haslam DW, James WP (październik 2005). "Otyłość". Lancet(Przegląd). 366 (9492): 1197–209

NIEDOKRWISTOŚĆ Z NIEDOBORU ŻELAZA

Niedokrwistość z niedoboru żelaza to anemia spowodowana niedoborem żelaza. Niedokrwistość definiuje się jako zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub ilości hemoglobiny we krwi. Gdy początek jest powolny, objawy są często niejasne, takie jak uczucie zmęczenia, osłabienia, duszność lub zmniejszona zdolność do ćwiczeń. Niedokrwistość, która pojawia się szybko, często ma poważniejsze objawy, w tym dezorientację, uczucie omdlenia lub zwiększone pragnienie. Anemia jest zazwyczaj znacząca, zanim osoba stanie się zauważalnie blada. Dzieci z niedokrwistością z niedoboru żelaza mogą mieć problemy ze wzrostem i rozwojem. W zależności od przyczyny mogą wystąpić dodatkowe objawy.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest spowodowana utratą krwi, niewystarczającym spożyciem w diecie lub słabą absorpcją żelaza z pożywienia. Źródła utraty krwi mogą obejmować obfite miesiączki, poród, mięśniaki macicy, wrzody żołądka, raka okrężnicy i krwawienie z dróg moczowych. Słabe wchłanianie żelaza z pożywienia może wystąpić w wyniku zaburzeń jelitowych, takich jak choroba zapalna jelit lub celiakia, lub operacji, takiej jak pomostowanie żołądka. W krajach rozwijających się pasożytnicze robaki, malaria i HIV/AIDS zwiększają ryzyko niedokrwistości z niedoboru żelaza. Diagnozę potwierdzają badania krwi.

Janz TG, Johnson RL, Rubenstein SD (listopad 2013). „Niedokrwistość na oddziale ratunkowym: ocena i leczenie”. Praktyka Medycyny Ratunkowej

NIEDOBÓR WITAMINY D

Witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach, wykorzystywaną przez organizm do prawidłowego rozwoju i utrzymania kości poprzez zwiększenie wchłaniania wapnia, magnezu i fosforanów. Do utrzymania zdrowego poziomu witaminy D wymagany jest poziom
25-hydroksywitaminy D w krwiobiegu powyżej 30 ng/ml. Około 1 miliarda ludzi na całym świecie ma niedobór witaminy D. Niedobór witaminy D może prowadzić do szeregu problemów, w szczególności krzywicy u dzieci i osteoporozy u dorosłych. Wzmocnienie mleka witaminą D w latach 30. XX wieku skutecznie zwalczało krzywicę na świecie. Jednak niedobór witaminy D jest obecnie bardziej powszechny niż kiedykolwiek i powinien być badany w populacjach wysokiego ryzyka. Wiele sprzecznych badań wykazuje obecnie związek między niedoborem witaminy D a rakiem, chorobami układu krążenia, cukrzycą, chorobami autoimmunologicznymi i depresją.

Niedobór witaminy D ma wiele przyczyn, w tym nieodpowiednie spożycie w diecie i nieodpowiednią ekspozycję na światło słoneczne. Około 50% do 90% witaminy D jest wchłaniane przez skórę przez światło słoneczne, podczas gdy reszta pochodzi z diety. Aby zapobiec niedoborowi witaminy D, potrzebne jest 20 minut nasłonecznienia dziennie przy ponad 40% odsłoniętej skóry. Niektóre zespoły złego wchłaniania, takie jak celiakia, zespół krótkiego jelita, pomostowanie żołądka i mukowiscydoza, mogą również prowadzić do niedoboru witaminy D. Co więcej, niektóre leki przyspieszają degradację witaminy D. Wreszcie osoby z przewlekłą chorobą wątroby i przewlekłą chorobą nerek są narażone na wysokie ryzyko niedoboru witaminy D.

1Nair R, Maseeh A. Witamina D: Witamina „słoneczna”. J Pharmacol Pharmacother. 2012 kwiecień;3(2):118-26. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

2Holick MF. Witamina D: ważna w zapobieganiu osteoporozie, chorobom sercowo-naczyniowym, cukrzycy typu 1, chorobom autoimmunologicznym i niektórym nowotworom. Południe. Med. J. 2005 październik;98(10):1024-7. [PubMed]

3Naeem Z. Niedobór witaminy d – ignorowana epidemia. Int J Health Sci (Qassim). 2010 styczeń;4(1):V-VI. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

4Gröber U, Kisters K. Wpływ leków na metabolizm witaminy D i wapnia. Dermatoendokrynol. 2012 kwietnia 01;4(2):158-66. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Pulmonologia

ASTMA

Astma jest niejednorodną chorobą płuc, zwykle charakteryzującą się przewlekłym zapaleniem dróg oddechowych. Definiuje się ją jako historię objawów ze strony układu oddechowego, takich jak świszczący oddech, duszność, ucisk w klatce piersiowej i kaszel, które zmieniają się w czasie i nasileniu, wraz ze zmiennym ograniczeniem przepływu wydechowego. Global Initiative for Asthma (GINA) zaleca stosowanie codziennie małych dawek kortykosteroidów wziewnych (ICS) u większości pacjentów z astmą lub doraźnych, małych dawek ICS-formoterolu u osób z rzadkimi objawami.

Globalna Inicjatywa na Astmę (GINA). Globalna strategia leczenia i profilaktyki astmy. Aktualizacja 2019. http://www.ginasthma.org.

PRZEWLEKŁA OBTURACYJNA CHOROBA PŁUC (POCHP)

Globalna inicjatywa na rzecz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD), projekt zainicjowany przez Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi (NHLBI) oraz Światową Organizację Zdrowia (WHO), definiuje POChP w następujący sposób: „POChP jest powszechnym, któremu można zapobiegać, i uleczalna choroba, która charakteryzuje się uporczywymi objawami oddechowymi i ograniczeniem przepływu powietrza, które jest spowodowane nieprawidłowościami w drogach oddechowych i/lub pęcherzykach płucnych, zwykle spowodowanym znaczną ekspozycją na szkodliwe cząstki lub gazy.Przewlekłe ograniczenie przepływu powietrza, które charakteryzuje POChP, jest spowodowane mieszanką chorób małych dróg oddechowych (np. obturacyjne zapalenie oskrzelików) i zniszczenie miąższu (rozedma), których względny udział różni się w zależności od osoby. Przewlekły stan zapalny powoduje zmiany strukturalne, zwężenie małych dróg oddechowych i zniszczenie miąższu płuc. Utrata małych dróg oddechowych może przyczynić się do ograniczenia przepływu powietrza i dysfunkcja śluzowo-rzęskowa, charakterystyczna cecha choroby”.

POChP — Globalna inicjatywa na rzecz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD), aktualizacja 2020 r. https://goldcopd.org/wp-content/uploads/2019/11/GOLD-2020-REPORT-ver1.0wms.pdf

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Reumatologia

REUMATOIDALNE ZAPALENIE STAWÓW

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest przewlekłą chorobą zapalną o nieznanej etiologii, dotykającą głównie mniejsze stawy maziówkowe w sposób symetryczny, prowadząc w większości przypadków do zniszczenia stawów. Objawy pozastawowe są powszechne i widoczne są różne nieprawidłowości immunologiczne, które prowadzą do niepełnosprawności. Dostępnych jest wiele modyfikujących przebieg choroby leków przeciwreumatycznych (DMARDs) do kontrolowania klinicznej aktywności reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS).

Jerzy Świerkot, Jacek Szechiński, Metotreksat w reumatoidalnym zapaleniu stawów, Raporty farmakologiczne, Instytut Farmakologii PAN

MŁODZIEŃCZE IDIOPATYCZNE ZAPALENIE STAWÓW

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (JIA) jest najczęstszą postacią młodzieńczego zapalenia stawów i obejmuje kilka typów: zapalenie nielicznostawowe, zapalenie wielostawowe, układowe, związane z zapaleniem przyczepów ścięgnistych, młodzieńcze łuszczycowe zapalenie stawów i niezróżnicowane. Leki kontrolujące aktywność choroby obejmują kortykosteroidy i leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD).

✕

Alergie

Alergie to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych. Choroba przewlekła to taka, która trwa długo lub występuje często. Alergia pojawia się, gdy układ odpornościowy organizmu postrzega substancję jako szkodliwą i nadmiernie na nią reaguje. Substancjami wywołującymi reakcje alergiczne są alergeny. Kiedy ktoś ma alergię, jego układ odpornościowy wytwarza przeciwciało zwane immunoglobuliną E (IgE). Te przeciwciała reagują na alergeny. Wynikające z tego objawy to reakcja alergiczna.

Leczenie alergii opiera się na historii choroby i nasileniu objawów. Może obejmować trzy różne strategie leczenia: unikanie alergenów, opcje leczenia i/lub immunoterapię (leczenie mające na celu wytrenowanie układu odpornościowego, aby nie reagował przesadnie).

Fundacja Astmy i Alergii w Ameryce; https://www.aafa.org/about-aafa.aspx

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą.

✕

Choroby naczyniowe

NACZYNIAK NIEMOWLĘCY

Naczyniaki niemowlęce są najczęstszym nowotworem łagodnym występującym u dzieci. Składają się z naczyń krwionośnych, często nazywanych śladami truskawek i częściej występują u dziewcząt niż u chłopców. Zwykle pojawiają się na skórze niemowląt w wieku 4-6 tygodni. Mają tendencję do szybkiego wzrostu przez kilka miesięcy, a następnie kurczenia się lub ewolwentu bez dalszych problemów, jednak niektóre mogą owrzodzić i tworzyć strupy, które mogą być bolesne. W zależności od ich lokalizacji i rozmiaru mogą również szpecić lub wpływać na funkcjonalność.

Rzadko mogą być związane z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego lub kręgosłupa. Mogą również występować w narządach wewnętrznych organizmu, takich jak wątroba, drogi oddechowe lub mózg.

Kolor naczyniaka krwionośnego zależy od jego głębokości w skórze: Naczyniaki powierzchowne (w pobliżu powierzchni skóry) są zwykle jaskrawoczerwone; głębokie (najdalej od powierzchni skóry) naczyniaki są często niebieskie lub fioletowe; Naczyniaki mieszane mogą mieć kolory zarówno powierzchowne, jak i głębokie.

Drolet BA, Esterly NB, Frieden IJ. Naczyniaki u dzieci. N Engl J Med. 1999

PRZEWLEKŁA NIEWYDOLNOŚĆ ŻYLNA

Przewlekła niewydolność żylna (CVI) to stan chorobowy, w którym krew gromadzi się w żyłach, napinając ściany żył. Najczęstszą przyczyną CVI jest powierzchowny refluks żylny, który jest stanem uleczalnym. Ponieważ funkcjonalne zastawki żylne są wymagane do zapewnienia skutecznego powrotu krwi z kończyn dolnych, stan ten zazwyczaj dotyczy nóg. Jeśli upośledzenie funkcji żył powoduje znaczące objawy, takie jak obrzęk i powstawanie owrzodzeń, określa się je jako przewlekłą chorobę żylną. Jest to czasami nazywane przewlekłą niewydolnością żył obwodowych i nie powinno być mylone z zespołem pozakrzepowym, w którym żyły głębokie zostały uszkodzone przez wcześniejszą zakrzepicę żył głębokich.

Większość przypadków CVI można poprawić za pomocą leczenia powierzchownego układu żylnego lub stentowania układu głębokiego. Na przykład żylaki można teraz leczyć za pomocą miejscowej estetycznej chirurgii endogennej.

Występowanie żylaków i przewlekłej niewydolności żylnej u mężczyzn i kobiet w populacji ogólnej: Edinburgh Vein Study.J Epidemiol Community Health. 1999

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Onkologia

Rak piersi najczęściej zaczyna się od komórek w przewodach mlecznych (inwazyjny rak przewodowy). Rak piersi może również rozpocząć się w tkance gruczołowej zwanej zrazikami (inwazyjny rak zrazikowy) lub w innych komórkach lub tkankach w obrębie piersi...

RAK PIERSI

Rak piersi występuje, gdy niektóre komórki piersi nie rozwijają się poprawnie. Komórki te dzielą się szybciej niż zdrowe komórki i nadal gromadzą się, tworząc grudkę lub masę.

Komórki mogą rozprzestrzeniać się (przerzuty) przez pierś do węzłów chłonnych lub do innych części ciała.

Rak piersi najczęściej zaczyna się od komórek w przewodach mlecznych (inwazyjny rak przewodowy). Rak piersi może również rozpocząć się w tkance gruczołowej zwanej zrazikami (inwazyjny rak zrazikowy) lub w innych komórkach lub tkankach w piersi.

NIEDROBNOKOMÓRKOWY RAK PŁUC (NSCLC)

NSCLC to rodzaj nowotworu, który rozpoczyna się w płucach, gdy niektóre komórki płuc zaczynają wymykać się spod kontroli. Niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC) to każdy rodzaj nabłonkowego raka płuca inny niż drobnokomórkowy rak płuc (SCLC). NSCLC stanowi około 85% wszystkich nowotworów płuc. Jeśli to możliwe, leczy się je głównie poprzez resekcję chirurgiczną z zamiarem wyleczenia, chociaż chemioterapia jest coraz częściej stosowana zarówno przed operacją (chemioterapia neoadjuwantowa), jak i pooperacyjna (chemioterapia adiuwantowa).

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą.

✕

Układ oddechowy – astma i POChP

Astma jest niejednorodną chorobą płuc, zwykle charakteryzującą się przewlekłym zapaleniem dróg oddechowych. Definiuje się ją jako historię objawów ze strony układu oddechowego, takich jak świszczący oddech, duszność, ucisk w klatce piersiowej i kaszel, które zmieniają się w czasie i nasileniu, wraz ze zmiennym ograniczeniem przepływu wydechowego. W przypadku większości pacjentów z astmą GINA zaleca codzienne stosowanie małych dawek ICS lub doraźnych, małych dawek ICS-formoterolu u osób z rzadkimi objawami. ¹

Globalna inicjatywa na rzecz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD), projekt zainicjowany przez Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi (NHLBI) oraz Światową Organizację Zdrowia (WHO), definiuje POChP w następujący sposób: „POChP jest powszechnym, któremu można zapobiegać, i uleczalna choroba, która charakteryzuje się uporczywymi objawami oddechowymi i ograniczeniem przepływu powietrza, które jest spowodowane nieprawidłowościami w drogach oddechowych i/lub pęcherzykach płucnych, zwykle spowodowanym znaczną ekspozycją na szkodliwe cząstki lub gazy.Przewlekłe ograniczenie przepływu powietrza, które charakteryzuje POChP, jest spowodowane mieszanką chorób wąskich dróg oddechowych (np. obturacyjne zapalenie oskrzelików) i zniszczenie miąższu (rozedma), których względny udział różni się w zależności od osoby. Przewlekły stan zapalny powoduje zmiany strukturalne, zwężenie drobnych dróg oddechowych i zniszczenie miąższu płuc. Utrata drobnych dróg oddechowych może przyczynić się do ograniczenia przepływu powietrza oraz dysfunkcja śluzowo-rzęskowa, charakterystyczna cecha choroby”.²

¹ Globalna Inicjatywa na Astmę (GINA). Globalna strategia leczenia i profilaktyki astmy. Aktualizacja 2019. http://www.ginasthma.org.
² POChP — Globalna inicjatywa na rzecz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD), aktualizacja 2020 r. https://goldcopd.org/wp-content/uploads/2019/11/GOLD-2020-REPORT-ver1.0wms.pdf

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Urologia

ZAPALENIE PĘCHERZA MOCZOWEGO

W większości przypadków przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest infekcja dróg moczowych. Infekcja dróg moczowych ma miejsce, gdy bakterie dostają się do pęcherza moczowego lub cewki moczowej i zaczynają się namnażać.

Przyczynami zapalenia mogą też być:

promieniowanie wywołane radioterapią,
stosowane leki,
stosowanie cewników,
środki higieniczne.

Istnieje kilka rodzajów zapalenia pęcherza:

bakteryjne,
polekowe,
popromienne,
spowodowane ciałami obcymi,
chemiczne,
związane z innymi stanami.

✕

Dermatologia

Skóra jest największym organem ciała, o łącznej powierzchni około 1,86 m2 (u osoby dorosłej). Skóra chroni nas przed agresją środowiskową (fizyczną, chemiczną, patogenami), pomaga regulować temperaturę ciała, umożliwia odczuwanie dotyku, ciepła i zimna.

Skóra ma trzy warstwy:

Naskórek, najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, stanowi wodoodporną barierę i nadaje jej koloryt.
Pod naskórkiem skóra właściwa zawiera twardą tkankę łączną, mieszki włosowe i gruczoły potowe.
Głębsza tkanka podskórna (hipoderma) zbudowana jest z tkanki tłuszczowej i łącznej.

Kolor skóry tworzą specjalne komórki zwane melanocytami, które produkują barwnik melaninę. Melanocyty znajdują się w naskórku.

ZAPALENIE SKÓRY

Zapalenie skóry to ogólne określenie stanu zapalnego skóry. Najczęstszą postacią jest atopowe zapalenie skóry.

EGZEMA

Zapalenie skóry powodujące swędzącą wysypkę nazywa się egzemą. Najczęściej jest to spowodowane nadczynnością układu odpornościowego.

ŁUPIEŻ

Łupież to łuszczący się stan skóry głowy, który może być spowodowany łojotokowym zapaleniem skóry, łuszczycą lub egzemą.

TRĄDZIK RÓŻOWATY

Zazwyczaj ten stan wpływa na skórę twarzy, jest chorobą przewlekłą skóry powodującą czerwoną wysypkę. Trądzik różowaty może wyglądać jak trądzik młodzieńczy. Przyczyny jego powstawania, nie są do końca poznane.

ŁYSIENIE ANDROGENOWE

Łysienie androgenowe to choroba genetyczna charakteryzująca się cofającą się linią włosów i stopniowym zanikaniem włosów z korony i czołowej skóry głowy. Ten stan może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Mężczyźni z tym stanem, zwanym łysieniem typu męskiego, mogą zacząć cierpieć na wypadanie włosów już w wieku nastoletnim lub w wieku 20 lat. Kobiety z tym schorzeniem, zwanym łysieniem typu kobiecego, nie odczuwają zauważalnego przerzedzania się włosów do ok. 40 roku życia. Łysienie typu kobiecego może dotyczyć ogólnego przerzedzenia się włosów na całej skórze głowy, z największą utratą włosów na jej czubku.

TRĄDZIK

Trądzik, znany również jako trądzik pospolity, to długotrwała choroba skóry, która występuje, gdy martwe komórki skóry i sebum skóry zatykają mieszki włosowe. Typowe cechy tego stanu to zaskórniki lub wągry, wypryski, tłusta skóra i możliwe blizny. Dotyczy przede wszystkim skóry ze stosunkowo dużą liczbą gruczołów łojowych, w tym twarzy, górnej części klatki piersiowej i pleców. Wynikający z tego wygląd może prowadzić do niepokoju, obniżonej samooceny, a w skrajnych przypadkach do depresji.

ŁUSZCZYCA

Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry o silnych predyspozycjach genetycznych i cechach autoimmunologicznych patogenów. Dermatologiczne objawy łuszczycy są zróżnicowane; łuszczyca zwykła jest również nazywana łuszczycą plackowatą

Łuszczyca to przewlekła, nawracająca choroba, która często wymaga długotrwałej terapii. Wybór terapii łuszczycy zależy od ciężkości choroby, chorób współistniejących i dostępu do opieki zdrowotnej. Chorych na łuszczycę często dzieli się na dwie grupy: łuszczycę łagodną lub umiarkowaną do ciężkiej, w zależności od klinicznego nasilenia zmian, odsetka zajętej powierzchni ciała i wpływu na jakość życia pacjenta.

W ostatnich latach przyspieszony rozwój terapii łuszczycy zaowocował zaawansowanymi celowanymi lekami biologicznymi.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Uroginekologia

ZAPALENIE PĘCHERZA

W większości przypadków przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest infekcja dróg moczowych (ZUM). ZUM ma miejsce, gdy bakterie dostają się do pęcherza moczowego lub cewki moczowej i zaczynają się namnażać. Innymi przyczynami mogą być promieniowanie, leki, stosowanie cewników, środków higienicznych. Istnieje kilka rodzajów zapalenia pęcherza: bakteryjne, polekowe, popromienne, ciała obce, chemiczne, związane z innymi stanami.

https://www.healthline.com/health/cystitis

INFEKCJA GRZYBICZA

Dyskomfort narządów płciowych jest dość powszechny. Zapalenie sromu i pochwy jest najczęściej wtórne do czynników zakaźnych u kobiet w wieku rozrodczym. Candida vulvovaginitis odpowiada za około jedną trzecią przypadków. Zapalenie sromu i pochwy Candida jest spowodowane zmianami zapalnymi w nabłonku pochwy i sromu wtórnym do zakażenia gatunkami Candida, najczęściej Candida albicans. Candida jest częścią normalnej flory u wielu kobiet i często przebiega bezobjawowo. Dlatego drożdżyca sromu i pochwy wymaga zarówno obecności drożdżaka w pochwie/sromie, jak i objawów podrażnienia, swędzenia, dyzurii lub stanu zapalnego. Ponieważ leczenie miejscowe jest pierwszym wyborem w przypadku ostrej drożdżakowej infekcji pochwy, na rynku dostępne są różne preparaty miejscowe, zawierające głównie fungistatyczne środki azolowe, takie jak ketokonazol, mikonazol i klotrimazol.

¹ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459317/
² https://www.researchgate.net/publication/8068953_Topical_Therapy_for_Fungal_Infections

NIEPŁODNOŚĆ U MĘŻCZYZN I KOBIET

Niepłodność ma miejsce, gdy para nie może zajść w ciążę po regularnym seksie bez zabezpieczenia.
Często definiuje się ją jako nie zajście w ciążę po 12 miesiącach regularnych stosunków seksualnych bez stosowania środków antykoncepcyjnych.

Rodzaje

Niepłodność może być pierwotna lub wtórna.

Niepłodność pierwotna występuje wtedy, gdy para nie poczęła po próbie przez co najmniej 12 miesięcy bez stosowania antykoncepcji.

Niepłodność wtórna występuje wtedy, gdy para poczęła wcześniej dziecko, ale aktualnie nie jest w stanie.

Diagnoza

Jeśli kobieta ma ponad 35 lat, para powinna odwiedzić lekarza wcześniej, ponieważ badanie płodności może zająć trochę czasu, a płodność kobiet zaczyna spadać, gdy kobieta ma 30 lat. Płodność mężczyzn zaczyna spadać po 40 roku życia.

Lekarz może zapytać o nawyki seksualne pary i wydać zalecenia dotyczące ich. Testy i próby są dostępne, ale testy nie zawsze ujawniają konkretną przyczynę.

Czynniki ryzyka i przyczyny u mężczyzn

Możliwe są następujące problemy:

Niska liczba plemników
Niska ruchliwość plemników
Nieprawidłowe plemniki

Jeśli plemniki nie mają odpowiedniego kształtu lub nie mogą przemieszczać się szybko i dokładnie w kierunku komórki jajowej, poczęcie może być trudne.

Może to być spowodowane: stanem chorobowym, przegrzaniem jąder, zaburzeniami wytrysku, brakiem równowagi hormonalnej, wiekiem, niektórymi chorobami, niektórymi lekami, nadwagą lub otyłością

Czynniki ryzyka i przyczyny u kobiet

Niepłodność u kobiet może mieć również szereg przyczyn.

Wiek, palenie, alkohol, niezrównoważona dieta, schorzenia mogą być wymieniane wśród przyczyn niepłodności u kobiet. Zaburzenia owulacji wydają się być najczęstszą przyczyną niepłodności u kobiet.

Leczenie

Leczenie będzie zależeć od wielu czynników, w tym wieku osoby, która chce począć dziecko, czasu trwania niepłodności, osobistych preferencji oraz ogólnego stanu zdrowia.

Zabiegi na płodność dla mężczyzn

Leczenie będzie zależeć od przyczyny niepłodności. Zaburzenia erekcji lub przedwczesny wytrysk, żylaki powrózka nasiennego, zablokowanie przewodu wytryskowego, wytrysk wsteczny, operacja najądrza

Zabiegi na płodność dla kobiet

Leki na płodność mogą być przepisywane w celu regulacji lub wywołania owulacji.

Innymi opcjami mogą być zabiegi chirurgiczne dla kobiet lub wspomagane poczęcie

https://www.medicalnewstoday.com/articles/165748

✕

Niepłodność u mężczyzn i kobiet

Niepłodność ma miejsce, gdy para nie może zajść w ciążę po regularnym seksie bez zabezpieczenia. Często definiuje się ją jako nie zajście w ciążę po 12 miesiącach regularnych stosunków seksualnych bez stosowania środków antykoncepcyjnych.

Niepłodność może być pierwotna lub wtórna.

Niepłodność pierwotna występuje wtedy, gdy para nie poczęła po próbie przez co najmniej 12 miesięcy bez stosowania antykoncepcji
Niepłodność wtórna ma miejsce wtedy, gdy kobieta nie może powtórnie zajść w ciążę.

Diagnoza

Jeśli kobieta ma ponad 35 lat, para może chcieć odwiedzić lekarza wcześniej, ponieważ badanie płodności może zająć trochę czasu, a płodność kobiet zaczyna spadać, gdy kobieta ma 30 lat. Płodność mężczyzn zaczyna spadać po 40 latach.

Lekarz może zapytać o nawyki seksualne pary i wydać zalecenia dotyczące ich. Testy i próby są dostępne, ale testy nie zawsze ujawniają konkretną przyczynę.

Czynniki ryzyka i przyczyny u mężczyzn

Nasienie i plemniki

Możliwe są następujące problemy:

Niska liczba plemników
Niska ruchliwość plemników (ruchliwość)
Nieprawidłowy rozwój plemników
Jeśli plemniki nie mają odpowiedniego kształtu lub nie mogą przemieszczać się szybko i dokładnie w kierunku komórki jajowej, poczęcie może być trudne.
Może to być spowodowane: stanem chorobowym, przegrzaniem jąder, zaburzeniami wytrysku, brakiem równowagi hormonalnej, wiekiem, niektórymi chorobami, niektórymi lekami, nadwagą lub otyłością

Czynniki ryzyka i przyczyny u kobiet

Niepłodność u kobiet może mieć również szereg przyczyn.

Wiek (zdolność do poczęcia dziecka zaczyna spadać w wieku około 32 lat), palenie/alkohol, dieta, schorzenia – niektóre schorzenia mogą wpływać na płodność. Zaburzenia owulacji wydają się być najczęstszą przyczyną niepłodności u kobiet.

Leczenie

Leczenie będzie zależeć od wielu czynników, w tym wieku osoby, która chce począć dziecko, czasu trwania niepłodności, osobistych preferencji oraz ogólnego stanu zdrowia.

Zabiegi na płodność dla mężczyzn

Leczenie będzie zależeć od przyczyny niepłodności. Zaburzenia erekcji lub przedwczesny wytrysk, żylaki powrózka nasiennego, zablokowanie przewodu wytryskowego, wytrysk wsteczny, operacja najądrza

Zabiegi na płodność dla kobiet

Leki na płodność mogą być przepisywane w celu regulacji lub wywołania owulacji.

Zabiegi chirurgiczne dla kobiet

Wspomagane poczęcie

https://www.medicalnewstoday.com/articles/165748

Klimakterium

Menopauza to przejście w nową fazę życia. Rozpoczyna się, gdy kończy się cykl menstruacyjny. Zmiany hormonalne i inne zaangażowane czynniki mogą powodować dyskomfort.

Każda osoba może doświadczać menopauzy inaczej.

Menopauza zwykle rozpoczyna się w wieku od 40 do 58 lat w krajach rozwiniętych, gdzie średnia wieku wynosi 51 lat. U niektórych nastąpi to wcześniej z powodu schorzenia lub leczenia, takiego jak usunięcie jajników.

Przyczyny

Większość kobiet doświadcza naturalnej menopauzy w wieku średnim. Jednak operacja i inne czynniki mogą spowodować wcześniejsze rozpoczęcie menopauzy.

Jeśli zdarzy się to przed osiągnięciem wieku średniego, lekarze mogą nazywać to „wczesną menopauzą”.

Niektóre metody leczenia, takie jak chemioterapia i radioterapia, mogą spowodować tymczasowe lub trwałe zatrzymanie pracy jajników.

Lekarze uważają, że menopauza jest „przedwczesna”, jeśli rozwija się przed 40 rokiem życia i „wczesna”, jeśli zaczyna się między 40 a 45 rokiem życia.

Zmiany związane z menopauzą obejmują:

Niższa płodność, nieregularne miesiączki, suchość i dyskomfort pochwy, zanikowe zapalenie pochwy, uderzenia gorąca są powszechne w okresie menopauzy. Uderzenia gorąca mogą również powodować: zaburzenia snu, zmiany emocjonalne, depresję, lęk i obniżenie nastroju są powszechne w okresie menopauzy. Często zdarzają się okresy drażliwości i płaczu, problemy z koncentracją i nauką, zmiany fizyczne, zwiększone ryzyko niektórych schorzeń

Diagnoza

Lekarz często może potwierdzić menopauzę, zadając kilka pytań.

Mogą również testować poziom hormonów i wykonywać inne analizy krwi i moczu, aby wykluczyć problemy zdrowotne. Żadne testy nie mogą jednak jednoznacznie wskazać, że rozpoczęła się menopauza.

Leczenie

Terapia hormonalna

Inne zabiegi - mogą pomóc w zmniejszeniu występowania uderzeń gorąca i innych objawów menopauzy.

Osoba może uznać, że następujące objawy mogą również pomóc złagodzić objawy:

dostępne bez recepty żele i inne produkty na suchość pochwy

pigułki na receptę

niskodawkowe hormonalne tabletki antykoncepcyjne na uderzenia gorąca, suchość pochwy i zmiany nastroju
niskodawkowe leki przeciwdepresyjne na uderzenia gorąca, nawet wśród osób, które nie mają depresji

https://www.medicalnewstoday.com/articles/155651#przyczyny

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

NIEDOBÓR WITAMINY D

Witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach, wykorzystywaną przez organizm do prawidłowego rozwoju i utrzymania kości poprzez zwiększenie wchłaniania wapnia, magnezu i fosforanów.
Do utrzymania zdrowego poziomu witaminy D wymagany jest poziom 25-hydroksywitaminy D w krwiobiegu powyżej 30 ng/ml.
Około 1 miliarda ludzi na całym świecie ma niedobór witaminy D. Niedobór witaminy D może prowadzić do szeregu problemów, w szczególności krzywicy u dzieci i osteoporozy u dorosłych. Wzmocnienie mleka witaminą D w latach 30. XX wieku skutecznie zwalczało krzywicę na świecie. Jednak niedobór witaminy D jest obecnie bardziej powszechny niż kiedykolwiek i powinien być badany w populacjach wysokiego ryzyka. Wiele sprzecznych badań wykazuje obecnie związek między niedoborem witaminy D a rakiem, chorobami układu krążenia, cukrzycą, chorobami autoimmunologicznymi i depresją.

Niedobór witaminy D ma wiele przyczyn, w tym nieodpowiednie spożycie w diecie i nieodpowiednią ekspozycję na światło słoneczne. Około 50% do 90% witaminy D jest wchłaniane przez skórę przez światło słoneczne, podczas gdy reszta pochodzi z diety. Aby zapobiec niedoborowi witaminy D, potrzebne jest 20 minut nasłonecznienia dziennie przy ponad 40% odsłoniętej skóry. Niektóre zespoły złego wchłaniania, takie jak celiakia, zespół krótkiego jelita, pomostowanie żołądka i mukowiscydoza, mogą również prowadzić do niedoboru witaminy D. Co więcej, niektóre leki przyspieszają degradację witaminy D. Wreszcie osoby z przewlekłą chorobą wątroby i przewlekłą chorobą nerek są narażone na wysokie ryzyko niedoboru witaminy D.

1Nair R, Maseeh A. Witamina D: Witamina „słoneczna”. J Pharmacol Pharmacother. 2012 kwiecień;3(2):118-26. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

2Holick MF. Witamina D: ważna w zapobieganiu osteoporozie, chorobom sercowo-naczyniowym, cukrzycy typu 1, chorobom autoimmunologicznym i niektórym nowotworom. Południe. Med. J. 2005 październik;98(10):1024-7. [PubMed]

3Naeem Z. Niedobór witaminy d – ignorowana epidemia. Int J Health Sci (Qassim). 2010 styczeń;4(1):V-VI. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

4Gröber U, Kisters K. Wpływ leków na metabolizm witaminy D i wapnia. Dermatoendokrynol. 2012 kwietnia 01;4(2):158-66. [Artykuł darmowy PMC] [PubMed]

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Infekcja grzybicza

Dolegliwości pochwy są powszechne. Zapalenie sromu i pochwy jest najczęściej wtórne do czynników zakaźnych u kobiet w wieku rozrodczym. Drożdżakowe zapalenie sromu i pochwy odpowiada za około jedną trzecią przypadków. Drożdżakowe zapalenie sromu i pochwy jest spowodowane zmianami zapalnymi w nabłonku pochwy i sromu wtórnym do zakażenia gatunkami Candida, najczęściej Candida albicans. Candida jest częścią normalnej flory u wielu kobiet i często przebiega bezobjawowo. Dlatego drożdżakowe zapalenie sromu i pochwy wymaga zarówno obecności drożdżaka w pochwie/sromie, jak i objawów podrażnienia, swędzenia, dyzurii lub stanu zapalnego. ¹ Ponieważ leczenie miejscowe jest pierwszym wyborem w przypadku ostrej drożdżakowej infekcji pochwy, na rynku dostępnych jest wiele preparatów do stosowania miejscowego, zawierających głównie fungistatyczne środki azolowe, takie jak ketokonazol, mikonazol i klotrimazol (CLO).²

¹ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459317/
² https://www.researchgate.net/publication/8068953_Topical_Therapy_for_Fungal_Infections

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Immunologia

Odporność to zdolność organizmów wielokomórkowych do opierania się przedostawaniu się szkodliwych mikroorganizmów. Odporność obejmuje zarówno składniki specyficzne, jak i niespecyficzne. Niespecyficzne składniki działają jak bariery lub eliminatory szerokiej gamy patogenów, niezależnie od ich składu antygenowego. Układ odpornościowy może zawierać elementy wrodzone i adaptacyjne. Na przykład układ wrodzony u ssaków składa się z prymitywnych komórek szpiku kostnego, które są zaprogramowane do rozpoznawania obcych substancji i reagowania. System adaptacyjny składa się z bardziej zaawansowanych komórek limfatycznych, które są zaprogramowane tak, aby rozpoznawały własne substancje, a nie reagowały. Reakcja na obce substancje określana jest etymologicznie jako stan zapalny, co oznacza zapalenie. Brak reakcji na substancje własne określa się jako odporność, co oznacza wyłączenie lub immunotolerancję. Te dwa składniki układu odpornościowego tworzą dynamiczne środowisko biologiczne, w którym „zdrowie” może być postrzegane jako stan fizyczny, w którym jaźń jest immunologicznie oszczędzona, a to, co obce, jest eliminowane zapalnie i immunologicznie. „Choroba” może powstać, gdy tego, co obce, nie da się wyeliminować lub nie oszczędzi się tego, co jest jaźnią.

( Janeway, Charles; Paul Travers; Mark Walport; Mark Shlomchik (2001). Immunobiology; wydanie piąte)

NIEDOKRWISTOŚĆ Z NIEDOBORU ŻELAZA

Niedokrwistość z niedoboru żelaza to anemia spowodowana niedoborem żelaza. Niedokrwistość definiuje się jako zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub ilości hemoglobiny we krwi. Gdy początek jest powolny, objawy są często niejasne, takie jak uczucie zmęczenia, osłabienia, duszność lub zmniejszona zdolność do ćwiczeń. Niedokrwistość, która pojawia się szybko, często ma poważniejsze objawy, w tym: dezorientację, uczucie omdlenia lub zwiększone pragnienie. Anemia jest zazwyczaj znacząca, zanim osoba stanie się zauważalnie blada. Dzieci z niedokrwistością z niedoboru żelaza mogą mieć problemy ze wzrostem i rozwojem. W zależności od przyczyny mogą wystąpić dodatkowe objawy.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest spowodowana utratą krwi, niewystarczającym spożyciem w diecie lub słabą absorpcją żelaza z pożywienia. Źródła utraty krwi mogą obejmować obfite miesiączki, poród, mięśniaki macicy, wrzody żołądka, raka okrężnicy i krwawienie z dróg moczowych. Słabe wchłanianie żelaza z pożywienia może wystąpić w wyniku zaburzeń jelitowych, takich jak choroba zapalna jelit lub celiakia, lub operacji, takiej jak pomostowanie żołądka. W krajach rozwijających się pasożytnicze robaki, malaria i HIV/AIDS zwiększają ryzyko niedokrwistości z niedoboru żelaza. Diagnozę potwierdzają badania krwi.

(Janz TG, Johnson RL, Rubenstein SD (listopad 2013). „Niedokrwistość na oddziale ratunkowym: ocena i leczenie”. Praktyka Medycyny Ratunkowej)

ALERGIE

Alergie to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych. Choroba przewlekła trwa długo lub występuje często. Alergia pojawia się, gdy układ odpornościowy organizmu postrzega substancję jako szkodliwą i nadmiernie na nią reaguje. Substancjami wywołującymi reakcje alergiczne są alergeny. Kiedy ktoś ma alergię, jego układ odpornościowy wytwarza przeciwciało zwane immunoglobuliną E (IgE). Te przeciwciała reagują na alergeny. Wynikające z tego objawy to reakcja alergiczna.

Leczenie alergii opiera się na historii choroby i nasileniu objawów. Może obejmować trzy różne strategie leczenia: unikanie alergenów, opcje leczenia i/lub immunoterapię (leczenie mające na celu wytrenowanie układu odpornościowego, aby nie reagował przesadnie).

Fundacja Astmy i Alergii w Ameryce; https://www.aafa.org/about-aafa.aspx

INFEKCJA GARDŁA

Zakażenie górnych dróg oddechowych (URTI) to choroba wywoływana przez ostrą infekcję, która obejmuje górne drogi oddechowe, w tym nos, zatoki, gardło lub krtań. Zwykle obejmuje niedrożność nosa, ból gardła, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i przeziębienie. Większość infekcji ma charakter wirusowy, aw innych przypadkach przyczyną jest bakteria. URTI mogą być również pochodzenia grzybowego lub pasożytniczego, ale są one mniej powszechne.

W przypadku nieskomplikowanych przeziębień kaszel i wydzielina z nosa mogą utrzymywać się przez 14 dni lub dłużej, nawet po ustąpieniu innych objawów. Ostre URTI obejmują nieżyt nosa, zapalenie gardła/migdałków i zapalenie krtani, często określane jako przeziębienie, oraz ich powikłania: zapalenie zatok, zapalenie ucha, a czasem zapalenie oskrzeli (chociaż oskrzela są ogólnie klasyfikowane jako część dolnych dróg oddechowych). obejmują kaszel, ból gardła, katar, przekrwienie błony śluzowej nosa, ból głowy, stan podgorączkowy, ucisk twarzy i kichanie.

( „Nieżyt nosa kontra zapalenie zatok u dzieci” (PDF). Centra Kontroli i Prewencji Chorób. Zarchiwizowane (PDF) od oryginału w dniu 16 lutego 2017 r.)

INFEKCJA GRZYBICZA

Dolegliwości pochwy są powszechne. Zapalenie sromu i pochwy, czyli zapalenie sromu i pochwy, jest najczęściej wtórne do czynników zakaźnych u kobiet w wieku rozrodczym. Drożdżakowe zapalenie sromu i pochwy odpowiada za około jedną trzecią przypadków. Candida wywołane zapaleniem sromu i pochwy. Zmiany w nabłonku pochwy i sromu wtórne do zakażenia gatunkami Candida, najczęściej Candida albicans. Candida jest częścią normalnej flory u wielu kobiet i często przebiega bezobjawowo. Dlatego drożdżakowe zapalenie sromu i pochwy wymaga zarówno obecności drożdżaka w pochwie/sromie, jak i objawów podrażnienia, swędzenia, dyzurii lub stanu zapalnego. ¹ Ponieważ leczenie miejscowe jest pierwszym wyborem w przypadku ostrej drożdżakowej infekcji pochwy, na rynku dostępnych jest wiele preparatów do stosowania miejscowego, zawierających głównie fungistatyczne środki azolowe, takie jak ketokonazol, mikonazol i klotrimazol (CLO).²

¹ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459317/
² https://www.researchgate.net/publication/8068953_Topical_Therapy_for_Fungal_Infections

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą

✕

Infekcje górnych dróg oddechowych

INFEKCJA GARDŁA

Zapalenie górnych dróg oddechowych to choroba wywoływana przez ostrą infekcję, która obejmuje górne drogi oddechowe, w tym nos, zatoki, gardło lub krtań. Zwykle obejmuje niedrożność nosa, ból gardła, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, gorączkę, kichanie. Większość infekcji ma charakter wirusowy, w innych przypadkach przyczyną jest bakteria. URTI mogą być również pochodzenia grzybowego lub pasożytniczego, ale są one mniej powszechne.

W przypadku nieskomplikowanych przeziębień kaszel i wydzielina z nosa mogą utrzymywać się przez 14 dni lub dłużej, nawet po ustąpieniu innych objawów. Ostre URTI obejmują nieżyt nosa, zapalenie gardła/migdałków i zapalenie krtani, często określane jako przeziębienie, oraz ich powikłania: zapalenie zatok, zapalenie ucha, a czasem zapalenie oskrzeli (chociaż oskrzela są ogólnie klasyfikowane jako część dolnych dróg oddechowych).

„Nieżyt nosa kontra zapalenie zatok u dzieci” (PDF) . Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom. Zarchiwizowane (PDF) z oryginału w dniu 16 lutego 2017 r.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą.

✕

Rzadkie choroby

CEROIDOLIPOFUSCYNOZA NEURONALNA TYPU 2 (CLN2) [NIEDOBÓR PEPTYDAZY TRIPEPTYDYLOWEJ 1 (TPP1)]

CLN2 to rodzaj ceroidolipofuscynozy neuronalnej, grupy ciężkich chorób, które wpływają na układ nerwowy. Objawy CLN2 na ogół rozwijają się w wieku od dwóch do czterech lat, chociaż donoszono o przypadkach późniejszych. Dzieci z CLN2 mogą doświadczać opóźnienia mowy, drgawek, które nie reagują na leki, utraty koordynacji mięśniowej (ataksja), drgawek mięśniowych (mioklonie), utraty wzroku, opóźnienia rozwoju i niepełnosprawności intelektualnej. Objawy CLN2 nasilają się wraz z wiekiem dziecka (progresywnie).
CLN2 jest powodowany przez zmiany (wariacje patogenne) w genie TPP1 i jest dziedziczony w sposób autosomalny recesywny. Chociaż nie ma obecnie leków, które mogłyby wyleczyć CLN2, wiosną 2017 roku zarówno Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA), jak i Komisja Europejska zatwierdziły stosowanie leku u dzieci z CLN2. W badaniach klinicznych wykazano, że lek ten spowalnia postęp choroby.

Kret SE, Williams RE. Neuronal Ceroid-Lipofuscynozy. GeneReviews. 1 sierpnia 2013

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących tej choroby, skontaktuj się z lekarzem specjalistą